Pedagogische Academie

ambities

Ik werd in een dorp in Noord-Brabant geboren. Mijn ouders kregen later nog een dochter, dus ik een zus. Toen ons gezin compleet was, verhuisden we naar een straat waar overdag elke 10 minuten een lijnbus doorheen reed. Als kind speelde ik de bus en vervoerde passagiers naar de dichtbijgelegen grote stad. Mijn zus was de passagier en moest in- en uitstappen.

Al snel wist ik het zeker, ik wilde buschauffeur of taxichauffeur worden. Op de lagere school haalde ik zonder moeite hoge cijfers en sloeg een klas over. Daarna de Mulo en de Havo. Ik ging naar de universiteit van de arbeider, de Pedagogische Academie. In 1975 was ik volledig bevoegd onderwijzer en ging werken in een klein dorp, vlakbij mijn geboorteplaats. In 1978 kwam ik als meester in Rotterdam terecht, een wereld(se) ervaring. Onderwijzer was niet mijn eerste keuze, maar ik heb het altijd met veel passie gedaan.

Toen in 2013 mijn onderwijsloopbaan ten einde kwam, zag ik de kans schoon alsnog mijn vroegere dromen werkelijkheid te laten worden. Ik haalde het chauffeursdiploma en kwam in het bezit van de volledige taxipas.

Enige jaren ben ik chauffeur bij een zorginstelling in Rotterdam geweest en chauffeur bij een taxibedrijf. De mooiste periode in mijn werkzame leven.

Ceve

Bij het opruimen van de bureaulaadjes kwam ik de map met diploma's en certificaten tegen. Terwijl ik deze map doorbladerde, beleefde ik mijn eigen historie. Het eerste diploma, machineschrijven, was voor mij naast mijn rijbewijs, het meest waardevolle diploma, dat ik ooit behaald heb. Wat zou het een handicap geweest zijn als ik niet had kunnen typen. In die tijd typte je nog op een mechanische machine en fouten werden gecorrigeerd met correctielak. Bij het diploma zat een net briefje, geschreven op een zelfde machine. De letters en cijfers van een onregelmatige dikte, veroorzaakt door een onregelmatige aanslag. Met je pink drukte je minder hard op de toetsen dan met je wijsvinger. De ongemakken verdwenen met de electrische schrijfmachine en al helemaal met het computertoetsenbord. In militaire dienst haalde ik later nog het tienvingers- en blindtypendiploma, dat nodig was voor het gebruik van de telex. Ik werkte o.a. op een telexverbindingscentrale. Hier kwamen ponsbandjes met gecodeerde berichten binnen, die moesten worden doorgestuurd naar geadresseerden. Dit alles gebeurde vooral mechanisch. Nu is alles digitaal en maak ik gebruik van e-mail.

Als ik verder blader kom ik het MULO-, HAVO- en Pedagogische Academiediploma tegen. Daarnaast alle bij- en nascholingen, zoals het EIBO-diploma, wat staat voor Engels in het Basisonderwijs. Ik groeide op in de tijd dat Frans in de basisschool werd afgeschaft en plaatsmaakte voor Engels. Bij deze diploma's past goed het diploma directeur primair onderwijs en de daarbij behorende bij- en nascholingen.

Bijzonder in het mapje zijn het Middenstanddiploma en het Horecadiploma. Er is een tijd geweest, dat ik een groepsaccommodatie wilde beheren, waar schoolklassen en andere groepen vakantie zouden kunnen vieren. Door persoonlijke omstandigheden is het er niet van gekomen.

Aan het einde van mijn voetbalcarriere wilde ik verder in mijn hobby. Vandaar de voetbaltrainersdiploma's. Bij enkele clubs heb ik deze hobby kunnen uitvoeren. Een echte professional ben ik niet geworden.

Nog helemaal nieuw in het pakketje is het chauffeursdiploma taxi, waarvan ik op dit moment met veel vreugde gebruik maak.

Terugkijkend zie ik terug op een veelzijdig leven, maar of ik optimaal gebruik heb gemaakt van mijn talenten is nog steeds een raadsel.